Karasu’da, sabahları deniz genellikle dingin ve berrak olur. Ben de bu yüzden birçok insan gibi sabahleyin denizin tadını çıkarıyordum.
Havlumu serdim, şemsiyemi diktim ama açacak kadar sıcak değildi. Duru denizi ve artık kanıksadığımız deniz içindeki dalgakıranı seyrederek güneşleniyordum.
Fakat heyhat, bu güzelliği bozacak bir şey çıktı ortaya. Liman tarafından gelen bir jetsky, tam da önümdeki kayalıklara elinde zıpkın olan bir dalgıç bırakıp gitti. Dalgıç da suların içinde kayboldu. Gel de denize gir, “Zıpkın” yemek mümkünken…!
Jetyskynin Belediyeye ait olduğu ve bu işler için kullanılmaması gerektiğini düşündüm. Üstelik tehlike arzeden bir zıpkın vardı ortada. Hem balıkların yumurtlama dönemi değil miydi, avlanmak yasaktı hani!
Belediyeyi (Beyaz Masa) aradım, durumu izah ettim. Kendilerinin yapacak bir şeyi olmadığını söyleyip sahil güvenliği aramamı söyleyip numarasını verdiler, 158.
“Du bakali nolcek” deyip Sahil Güvenliği aradım. Öyle ya, balıkçı teknelerine kan kusturan, sahil boyu devamlı devriye gezen kurumdan, Akçakoca’dan da ileriden “Alo” dendi. Durumu özetledim. “Belediyenin işaret koyduğu yüzme alanında mı avlanıyor?” diye sordu. Sahilin 7 km boyunca plaj olduğunu söyledim. Yok, illa dubalarla veya mantarlarla işaretli alan olması gerekiyormuş. Evet, bir kenarında mevcut o mantarlardan, dedim. Önce bir şey yapamayız, deyip kapattılar. Bu cevap kendilerini de tatmin etmemiş olacak ki, az sonra tekrar arayıp adımı sordular ve bir ekip göndereceklerini söylediler. Dediklerine kendileri de inanmıyor gibiydi zaten. Az sonra da Jetsky gelip dalgıcı aldı, daha uzak bir kayalıklara taşıdı!
Kardeşim Ayhan, amatör balıkçılık belgesi aldı. Bir de küçük teknesiyle olta balıkçılığı yapıyor, kendi kendine eğlence yapmış bu işi. Ancak kolu çolak olduğu için kürek çekemiyor. Bulduğu bir tekne motorunun belgeleri olmadığı için de sahil güvenlik göz açtırmıyor!
Geçenlerde faturalı bir motor alıp limana işletti. Havanın güzel olduğu bir gün, yanına birkişi daha ve oltalarını da alarak, denize açıldı. Tekneyi tanıyan memur, hızla yanlarına geldi ve; “Ben sana demedim mi, o motorla suya açılma!” dedi. Kardeşim, haklı olmanın verdiği cesaretle, “Niyeymiş o”, dedi.
-Senin motorunun evrakları yok!
-Hepsi var, deyip evrakı gösteriyor. İnceledikten sonra soruyor memur;
-Cankurtaran yeleğin var mı?
-Var.
-Yangın tüpün var mı?
Kardeşim, boynunu büküyor, “YOK!
Aradan bir süre daha geçiyor, küçücük sandala bir de yangın tüpü sığdırıyor, denize açılıyor. Sahil Güvenlik hemen yakalıyor, yine aynı diyaloglardan sonra, soruyor, yangın tüpü var mı, diye. “Var” diyor kardeşim. “Can yeleğin var mı?”. “Var.” “Kaç tane?” “3 tane” diyerek gösteriyor. Diyecek bir şey bulamıyor görevli, haydi geç, diyor.
Geri dönerken yine durduruyor, Güvenlik, “Neden buradan, Liman Ağzından geçiyorsunuz?” “Nereden geçeceğim, havadan mı atlayayım, suyun altından mı geçeyim?”
Yerel basında gördüm, “Karasu’da Balıkçılık yasaklanmak isteniyor” diye… Sanırım zıpkınla yapılan hariç..!