Hoşgeldin yeni yıl

  Eskiden, Yeni yıla girmeden bir ay önce başlardı süslemeler, davetler, rezervasyonlar… Şimdilerde yeni yılı gündeme getiren yok! Milli Piyango reklam yapmasa, o bile belli olmayacak.
 Bir kesim ısrarla “Yeniyıl kutlamak gavur adetidir” diyerek aleyhte propaganda yapıyor. Biz biliyoruz ki, gavur adeti olan “Noel” kutlamasıdır. O da yılbaşında değil, aralığın son haftasında kutlanmaya başlanır. Yeni yıl, bir takvimin bitmesi ve yeni bir takvim yılının başlamasıdır. İnsanlar, yeni umutlarla, yeni beklentilerle girerler, girmek isterler. Özellikle yeni yılın şans getirmesini dilerler.
Bu yüzden bilet alır, oyunlar oynar, içki içer, eğlenirler. Tabi bunu herkes yapmak zorunda değil.
Dileyen hiçbirşey yokmuş gibi erkenden yatar, dileyen ibadet eder.
 Şimdi bakıyoruz da, ne vitrin süsleyen esnaf var, ne sokakta direk süsleyen Belediye. Ne yılbaşı eğlencesi düzenleyen eğlence yeri var, ne de “Yılbaşında neredesiniz, ne yapıyorsunuz?” diye soran hısım akraba…! İnsanlar, bu yeni yılda hiçbir şeyin değişmeyeceğini biliyor aslında. Umutlar tükenmiş, hevesler azalmış, yeni yılda bir şey değişmeyecek diyerek beklentiler azalmış. Hatta yeni yılın eskisinden daha kötü olacağını söyleyen karamsarlar var.
 Emekli maaşları erimiş, 100. Yıl diye ödenen ikramiyeler bile bölmüş insanları. Bir kısmı harcamış, diğer kısım almayı düşündüğü paranın yerini bile hazırlamış. Çoğu kişi de en az ikramiye kadar zam verilmesini umuyor! Yüzüncü yıl, olmuş Yılbaşı ikramiyesi…Seçimlerden sonra beklenen zam yağmuru olmasa…
 Bu tükenmişlik içinde acı haberini aldığımız on iki ailenin gencecik çocuklarının şehadet haberi, umutları tükenen halkımızın moralini hepten bozmuş. Evlatları asker olanlar, hele dış görevde olan aileler diken üstünde yaşarken, bu paradoksla insanlarımız yaşamak zorunda, hayat mücadelesinde devam ediyor. Zaten yaşanmayan bir yılbaşını, bunu bahane ederek, işte bu sebepten dolayı kutlama yapmıyoruz diyen cesur siyasetçi, devlet adamı da yok!
 Bir Bolu Belediye Başkanı var, Bolu’da 31 Aralık akşamına kadar yas ilan eden! Evlatlarımızın bir Suudi Kralı kadar da mı değeri yok!? Hadi demagoji yapmayalım da, bir millet olmanın ruhunu bize yaşatacak bir milli irade neden gösterilmiyor. Mesela, terör örgütlerine yardım eden devletlere net ve kesin tavır neden göstermiyoruz da bize vermekten vazgeçtiği silah yardımlarını, uçakları dillendiriyoruz. Gözümüzün önünde teröriste giden silah dolu tırları sayıyoruz. Neden üsleri kapatıp ticareti kesmiyor, neden BOP Eşbaşkanlığı görevini iade etmiyoruz! Sefalet gibi, kan ve gözyaşını da mı tabana yayalım?
 1999 Adapazarı Depremi sonrasındaki surat var insanlarımızın yüzünde. Gülmüyor, boşluğa bakıyoruz. Hala Hatay Depremi yaralarının sarılmadığı haberleri geziyor tv’lerde. Beklenen ve boyutlarının ekonomimizi göçerteceği söylenen Büyük İstanbul depremini bekliyoruz, akşam sabah.
Beklerken de, sel baskınları ve fırtınaları yaşıyoruz. Doğaya verdiğimiz zararın karşılığını doğa bize veriyor.
 Bu kadar bıkkınlığın ardından az biraz eğlenmeye çalışana “Gavur Adeti” diyorlar ya, o bile koyuyor insana. Gavurluğu başka yerde aramayanlar, insanların bir akşamki mutluluğunda arıyorlar.
 Çok mu zordu birkaç vitrin süslemek, birkaç sokağı ekstra aydınlatmak… Yılbaşı akşamı Bulvarda konser ve eğlence düzenlemek, havai fişekler atmak, insanlara yeniden umut, yaşama gücü vermek çok mu zordu.
 Tüm bu yaşananlar, yaşanılması gerekenler arasındaki ikilemden az silkinelim ve şu köşeden seslenelim; umutlarınızı kaybetmeyin, heveslerinizi taze tutun, her gecenin bir sabahı olduğu gibi şu kara günler de bir gün bitecek. Hiçbir gece ilelebet sürmez.
 Yeni Yılınız Kutlu Olsun. Hoşgeldin 2024… Bize bolluk bereket, barış, şans ve sağlık getir,getirmesi gerekenlere inat..!